Toeval…….?
Sinds eind januari werk ik als interim adjunct directeur bij het Veluws College Walterbosch in Apeldoorn. Toen ik daar in januari aankwam voor een gesprek zag ik vanuit mijn ooghoek een bordje met een dichtregel, naast de deur van de kamer van de directeur.
Verder geen aandacht aan gegeven ik had immers wat anders te doen. En toch ……het bleef hangen…
Later, ik ging daar aan de slag, realiseerde ik mij wat ik had gezien….
“Weggaan kun je beschrijven als een soort van blijven” (Rutger Kopland
Op 10 december 2015 is mijn moeder overleden, we hebben haar op 16 december begraven in Paasloo.
Op haar rouwkaart stond een gedicht van Rutger Kopland …..
“Weggaan”
Weggaan is iets anders
dan het huis uitsluipen
zacht de deur dichttrekken
achter je bestaan en niet
terugkeren. Je blijft
iemand op wie wordt gewacht
Weggaan kun je beschrijven als
een soort van blijven. Niemand
wacht want je bent er nog.
Niemand neemt afscheid
want je gaat niet weg
De laatste regel van het gedicht komt op mijn moeders grafsteen. Deze zal eind juni / begin juli geplaatst worden.
“Niemand neemt afscheid want je gaat niet weg”
Hier in Apeldoorn denk ik met regelmaat aan mijn moeder. De stad waar mijn moeder als jonge vrouw heeft gewoond en gewerkt, de stad waar haar oudste kind/dochter, mijn zus, op 2 juli 1960 werd geboren. De stad waar ik nu een interimopdracht doe…..
Het is een gemis en het voelt gek dat ik mijn moeder niet kan vertellen, dat ik haar geen vragen meer kan stellen… Alhoewel…..
Ik zoek haar binnenkort in Paasloo maar weer eens op.
Begin juli zit mijn interim-opdracht erop en ga ik verder …..
naar het volgende …
Ik denk zomaar toeval bestaat niet!
Els de Boer 